Şu aday adaylarının seçim büroları açması, parti amblemli broşür ve kartvizit dağıtmaları, boy boy afiş asmaları YSK yasakları içerisine girmiyor mu acaba?
Hayır, eğer girmiyorsa değil aday adaylığı partisinden aday olarak çıkmış şahsiyetler olarak onlarda çıksınlar şehrin her yerini parti amblemli afişleriyle bezesinler olsun bitsin.
Beyler, bu yasaktır ve suçtur.
1 Ocak 2014 tarihine kadar bu işlerin sorumluluğu kaymakamlıklardadır ve herkes bu yasaklara uymak zorundadır.
Peki, bu yasakların takipçisi olmak zorunda olan Kaymakamlar ne iş yapar?
Bunlara neden müdahale edilmez?
İlla ki birilerinin şikâyet etmesi mi beklenir?
Usul ve esaslar, müdahale edecek merciler bellidir de, o halde bunca yapılanlar neden görmezden gelinir?
Parti gözetmeksizin, kim ki bu yasakları deliyor ve suç işliyorsa gereği yapılmalıdır.
Hem de acilen.
Yoksa bu günden kentin her yerinde engellenemeyecek şekilde hem çevre kirliliği hem de arbedeler yaşanabilir.
Bu işleri kişilerin inisiyatifine bırakmak, müdahale etmemek, kurumlarımıza ve bu kurumların başlarındaki şahsiyetlere hakkında “Acaba”ları da beraberinde getirir.
Bir bakıyorsunuz bir partinin aday adayı arkasındaki 10-15 kişiyle birlikte ellerindeki parti amblemli broşür ve kartvizitlerle cadde-sokak dolaşıyor.
Bir diğeri yapıyor diye yasaklara uymaya gayret eden diğer şahsiyette başlıyor yarışa, alın size arbede.
Her yer aday adayı kaynıyor.
Tam bir sid.. yarışı.
İşyerlerinde, kahvelerde, evlerde binlerce broşür-kartvizit ganimet gidiyor.
Allah’ın bir kulu da dur demiyor.
Lütfen beyler bu işe bir dur deyin…
Bu kenti yönetenler kimse çıksın açıklamasını yapsın ve bu rezalete bir son versin.
Uymayanlara da gerekli cezalar verilsin ki bundan sonra böyle işlere tevessül edeceklere de iyi bir örnek olsun.
Eğer kenti yönetmeye niyetiniz varsa bunu yapın lütfen.
Siz yapmıyorsanız eğer diğer partiler gereğini yapacaklardır.
Eminim.
*****
Herkes yeteneğim var mı yok mu diye düşünmeden, yazma uğraşının bir yerlerinde olmalı.
İnsan mutlaka bir yerlere, yüreğindekileri yazmalı.
Meşhur yazarlarımızdan olmak için değil, sadece kendi düşüncelerini geleceğe kayıt düşmek adına yazmalı.
Fiyakalı, her yanı edebiyat fışkıran, imla hatalarının olmadığı, okuyanların beynini veya ciğerini patlatacak kıvamda yazılar yazmasına gerek yok.
Zaten böyle yapmaya başlarsanız müthiş düşmanlar kazanırsınız.
Türlü türlü tuzaklar, kahpelikler, hakkınızda çevrilecek fırıldaklarla karşılaşırsınız.
O rutinlerine alıştığınız günlük hayatınızın santimetrekaresine bol bol mayınlı alanlar oluşturulur.
Kimin ne zaman brütüs olacağını asla kestiremezsiniz.
Sebebini asla öğrenemeyeceğiniz küskünleriniz oluşur.
En yakınlarınızdan, en kıramayacaklarınızdan girmeye başlarlar kaleminizin ucuna.
Susmanın en büyük erdem olarak atasözlerine girdiği ülkemde, seni de sessizleştirmek için var gücüyle uğraşır mendeburlar.
Adını ilk başta koymakta zorlandığın bu durum ilerledikçe doğru yolda olduğunuz için hem yazmaya devam etmek zorunda olduğunuzu hem de sizden rahatsız olanların rahatını kaçırmanın ne kadar lüzumlu olduğunu anlarsınız.
Son aşamanız kendi adınızı koymaktır; Ben, rahatsız etmemek üzere yazmaya başlayan ama sonunda rahatsız olanların belası olan biriyim.
Hatta başlarlar size takılmaya; Affedersiniz, siz bela mısınız diye.
Çokça tanıdıklarınız vardır böyle.
Masum başlayan yazma aşkınız törpülenmeden veya bilenmeden hedefine varamaz.
Başlayın siz… Sonunu düşünmeden başlayın…
Dikkat edin sadece; Sükse için değil, yüreğiniz için yazın ve asla ama asla yüreğinizle yazdıklarınızı yüreği beş para etmeyenlere kirlettirmeyin.
Kalın sağlıcakla.
