Tezgâhlar hazırlandı, bıçaklar bilendi, göz mendilleri hazırlandı ve kan çukurları açıldı.
Kasaplar da önlerinde sıra sıra dizilmişlerin boğazını kesmek için sabırsızlıkla bekliyorlar.
Önce sahiplerinden vekâlet alacaklar sonra da tekbir ve salavatlar eşliğinde “Ya Allah, Bismillah” deyip son vuruşu yapacaklar.
Ne yapacaksın, ilahi takdir böyle.
Acıma hissimize rağmen kurbanlar kesip kan akıtılmasına rıza göstermek zorundayız.
Mübarek günlerden sonra geride kalanlarda başka bir şekilde kesim yerlerine götürülecek ve sofralarımıza gönderilmek üzere çeşitli işlemlere tabi tutulacak.
Kimi sucuk, kimi salam, kimi sosis, kimisi de kavurma olarak afiyetle yenilmek üzere piyasaya neşredilecek.
Bunlar mübarek günler ve sonrasına ait alışık olduğumuz anekdotlar.
Konumuz bu mu? Değil.
Ne alakası varsa, aklıma geldi yazdım.
Belki içinde bulunduğumuz bu günlerden etkilenmişimdir.
Kurban, kasap…
Yakında siyasetin kurbanlarıyla kasapları belli olur.
Herkes bir şey söylüyor ama İbrahim Karaosmanoğlu’ ndan başka garanti olan kimse yok Ak Parti’ de.
77 tane aday adayından söz ediliyor ve içlerinden sadece 12 kişi seçilecek.
Düşünsenize; 65 kişi devre dışı…
Ne yapacak bu arkadaşlar?
Birçoğu parti kurulduğundan bu yana teşkilatlarda bir fiil hizmet eden arkadaşlar.
Aday adaylığı döneminde de harıl harıl çalıştılar.
3-5 gün sonra tercih edilmediklerini öğrendiklerinde onlara inananlar, yanında çalışanlar, aileleri, sosyal çevreleri, hısım-akrabaları nasıl karşılayacaklar son durumu?
Kasapların önüne atılan kurbanlar gibi hissetmezler mi kendilerini?
Parti zartu-zurtu diye bir sürü nağmeler yapılacak kendilerine ama içlerindeki fırtınayı bir de gidin onlara sorun o halde ve hatta kendinizi onların yerine bir koyun.
Ne yaparsınız?
Hele hele kamuoyundan, temayüllerden çıkmadığına yüzde yüz emin olduğunuz adamlar aday gösterildiğinde siz olsanız o zart-zurt gazlarına gelip darılmadan, incinmeden, aynı heyecanla, canla ve başla çalışır mısınız yine de?
Kimse hikâye yazmasın, artistlik yapmasın bana çünkü hiçbir nefis bunu kaldıramaz.
Çok mücahit adamlar gördüm bizi gaza getirip haklı kararımızdan vazgeçirmek için “ben iki dönem yaparım kenara çekilirim, kimseye kırılmam, boynumu eğerim” deyip de şimdilerde harıl harıl ismi açıklansın diye çalışan.
Lafa gelince her şeyini feda edecek kadar bağlılıklarını ifade edenlerin yumurta sıkıştığında neler yaptığını unutmadık, unutmayız.
Neyse, kişiselleştirmeyelim.
29 Şubat arife günü, 30 Mart bayram günü ama bu günler o son iki günden daha önemli günler çünkü hayal kırıklığı yaşayacak çok fazla insan var.
İşin en kötü tarafı da kalmayan vefa sebebiyle bir-iki yemekli gaz alma seremonisinden sonra ne kimse arar ne de beklediğin saygıyı gösterir.
Benden tüm arkadaşlara tavsiye; Boynumuzu büyük bir teslimiyetle hiç düşünmeden yatırdığımız kana alışmış kasaplarımıza karşı çok çok dikkatli olalım ve asla tekbirsiz dillere teslim etmeyelim kendimizi.
Siyasette aslolan gözleri bağlanmış halde kurban olmak değil; elindeki bıçakla boğazımızı kesmeye yeltenenleri kendi bilediğimiz boynuzlarımızla yere yıkmaktır.
Kimsenin sucuğu, sosisi olmaya gerek yok.
Umarım anlaşılmıştır.
Şu adaylar açıklanmadan fazla uzun tutmayacağım yazılarımı.
Aday açıklamaları yapıldıktan sonra bol bol yazacağız ve oldukça derin sohbetlerimiz olacak.
Şimdilik kalın sağlıcakla.
