Kaç kişi tebessüm ediyor ?
Mutsuz kentin mutsuz insanlarıyız adeta.
Hele selam.
Selam alıp veren kaç kişiyiz ?
İzmit yürüyüş yolunun çınar ağaçları gibi.
Çok yorgun ve bitkiniz.
İzmit çok yorgun ve mutsuz, tıpkı 18 Ağustos sabahı gibi.
Bir dükkana giriyorum.
Esnaf selamımı bile zorla alıyor.
Hele mutluluk ibaresi hiç yok !
Kimse işini sevmiyor ama çalışmadan da edemiyor.
İzmit’te yürüyüş yoluna çıkın bakın, kente dışarıdan gelen üniversite gençliği dışında gülen insan sayısı bir elin parmaklarını geçmez.
İzmit ruhunu kaybediyor adeta.
Hatırlıyorum da 7-8 yıl önce bile daha bir mutluyduk sanki.
Ve biraz daha sosyaldik.
Giderek robotlaşıyor ve en yakınlarımızdan bile kopuyoruz.
İletişimi arttıracağımıza duvarlar örüyoruz.
İnternet, sosyal medya derken içimize kapanıyoruz.
Sosyal yalnızlıklar yaşıyoruz.
Facebook’ta beğendikçe birbirimizden uzaklaşıyoruz.
Twitter’da RT ya da FAV’ladıkça iletişimden soğuyoruz.
Instagram’a hiç girmeyelim zaten.
Orada da ayrı bir takipçi kaygısı, sormayın gitsin.
Bir de whatsapp belamız var.
Öyle bir bela ki oradan iletişim kurdukça arkadaşlarımızın, dostlarımızın sesini duymaz olduk.
İşin özeti iletişimsiz kaldık.
İletişimsiz kaldıkça gülmez ve daha da mutsuz olduk.
Şimdi ofisimizin yahut evimizin penceresinden dökülen sonbahar yapraklarına bakıp, tebessüm edip sıcak bir çayı yudumlama zamanı.
Yoğun bir hafta bizleri bekler.
Sevgiyle kalın, “GERÇEK”lerden ayrılmayın.
Herkese şimdiden mutlu bir hafta diliyorum…
