O günlerde bu partinin Genel Merkez düzeyindeki ve ilimizdeki üst düzey yöneticileri herkese mavi boncuk dağıttı.
Demokrasiden özgürlükten dem vurdular.
Dokunulmazlıkların kalkacağını ve siyasetin yeniden yapılandırılacağını söylediler.
‘Çalmayacağız, çaldırmayacağız’ dediler.
‘Kim olursa olsun yetimin hakkını yiyenden hesap soracağız’ dediler.
‘Kaynaklar halk yararına kullanılacak ‘ gibi sözlerle kendilerinden önce o koltuklarda oturan kişileri malı götürmekle itham ettiler.
Ekonomik krizden bunalan halk AK Parti’ye yöneldi.
Aradan 13 yıl geçti, fakirin kaderi değişmedi.
Fakat iktidar partisinde aktif siyaset yapanlar küplerini doldurdu.
Dün ceplerinde çorba içecek parası bile olmayanlar son model araçlarla gezmeye başladı.
Dün 300 TL’lik işyeri kira bedelini bile ödeyemedikleri için tanıdıkları kişilere kartvizit siparişi vermeleri konusunda dil dökenler para içinde yüzmeye başladı.
Yani AKP’liler zenginleşti, halk yine fakir.
Dün demokrasiden, özgürlükten bahsedenler, bugün kendileriyle ilgili tenkit içerikli haberleri kaleme alan basın kuruluşlarına düşman gözüyle bakıyor.
Kendi medyalarını kurdular.
Bu ülkenin en itibarlı ve en çok satan TV ve gazetelerinin başına akrabalarının geçmesini sağladılar.
Gelinen noktada kimse gıkını çıkaramıyor.
Yani eleştiriyi de sıfırladılar!
13 yıldır iktidarda olan bir partinin daha çok olumsuz yönleriyle anılması lazım, ama Türkiye’de ve ilimizde gerçekleri kaleme alan bir gazeteciye rastlamak samanlıkta iğne aramak kadar zor.
‘Bugün nasıl AKP’lileri övebilirim’ diye düşünüp, iktidar partisini eleştiren muhalefet partilerindeki isimleri hedef tahtasına koyan kadrolu kalemşörler bile var.
Hani dokunulmazlıklar kalkacaktı?
Hani siyaset yeniden yapılandırılacaktı?
Dün daha fazla demokrasi diyenler, bugün tek aday dayatması altında kongre yapıyor.
Demokratik hakkını kullanıp aday olanlar da neredeyse vatan hainliği ile itham edilecekler.
Başta Yargı ve Emniyet Teşkilatı olmak üzere her kurumu baskı altına aldılar.
Gezi Parkı eylemlerine destek verdikleri için Koç Holding’e bağlı Tüpraş gibi kuruluşlara vergi adı altında ceza üzerine ceza kesilmesini rutin bir denetime bağlamak için insanın çok saf olması gerekiyor.
‘Bana karşı çıkarsın ha, görürsün sen’ gibi eşitlikten ve adaletten uzak yakışıksız tavırlar içine giriyorlar.
Daha fazla oy alıp iktidarda kalmak için devletin gücünü sapına kadar kullanıyorlar.
‘Çalmayacağız, çaldırmayacağız’ diyenler bugün hırsızlıkla itham ediliyor.
17 ile 25 Aralık’taki Yolsuzluk ve Rüşvet Operasyonlarından sonra 4 eski bakana iftira atıldığını iddia ettiler.
Madem iftira atıldı, o zaman Yüce Divan’a giderek yargıda aklanmalarını sağlamaları gerekirdi.
Fakat yargıyı devre dışı bırakarak Meclis’te parmak sayısının çoğunluğuna güvenerek dosyaları kapatma yolunu tercih ettiler.
Anlaşılan 17 ve 25 Aralık dosyasının yeniden açılması ve ucunun yukarılara değmesinden korktular.
Kocaeli İl Kültür ve Turizm eski Müdürü Adnan Zanburkan’ı, iki kere geri dönüş davasını kazanmasına rağmen, yargı kararını hiçe sayıp tekrar tekrar görevden aldılar.
Zanburkan’ın yerine de daha önce Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nde de görev yapan Mehmet Kesen’i atadılar.
Yani benim adamım mantığı ile hareket ediyorlar.
‘Başta Hakim ve Savcılar olmak üzere devletin her kademesinde benim adamım görev yapsın’ demek, çıkarı ön planda tutmaktır.
Bu dünya, Sultan Süleyman’a bile kalmadı.
Bugün güç sarhoşu olup her türlü hukuksuzluğu yapanlar, yarın hesabını veremezler, bunun altında kalırlar.
Ne ekersen onu biçersin.
Keser döner, sap döner, gün gelir hesap döner.
Son söz;
Dünü unutanlar, yarın unutulmaktan kurtulamazlar.
Sevgiyle kalın, Gerçek Kocaeli’de kalın!
