Hep kötü şeyler mi oluyor ?
Belki güzel işler de oluyor ama yavaş oluyor.
Ağır aksak oluyor bu kentte.
İzmit Körfez Geçişi Köprüsü’nü hiç dile getirmiyoruz mesela.
Takdire şayan bir proje.
Özellikle İzmit’in trafik yükünü hafifletmesi bakımından çok önemli.
İzmit’te D-100 ve Tem Otoyolu mevkiine yakın oturanlar, araçların egzoz gazından adeta boğuluyor.
İzmit’te ekonomisi biraz daha düzgün olanlar ya Bağçeşme’yi ya da diğer tepeleri tercih ediyor.
İlçe dışına çıkmak isteyen elitlerin tercihi ise artık Başiskele’ye bağlı Yuvacık, Bahçecik gibi bölgeler oluyor.
İnsanlar haklı.
Biraz daha oksijen, biraz daha sessizlik istiyor herkes.
Ben bile 27 yaşında şehrin gürültüsünden kalabalığından zaman zaman bıkıyorum.
Bir de yaşı 40’ı, 50’yi devirmiş olanları düşünemiyorum bile.
Sadece köprü mü ?
Artık hızlı trenimiz oldu mesela.
Bir de iktidar partisi, pardon muhalefet milletvekili Haydar Akar’ın yoğun çabaları sonucunda artık banliyö trenlerimize kavuştuk.
Onu da hafife almamak gerek.
Ama aynı zamanda çürüyen bir Cephanelik Stadımız da var.
Tabi hizmetler say say bitmiyor.
Peki ya stadımız ?
Onu unutur muyuz sandınız.
İzmit’e bağlı Alikahya’da yapılmakta olan yeni stadyumumuz tam 33 bin kişilik olacak.
Ama o stad için takım lazım değil mi ?
Peki nerede Kocaelispor ?
Bir başka hizmete geçelim hemen.
Kuzey Anadolu otoyolu.
Her ne kadar ulusal, bölgesel bir projede olsa neticede ilimiz sınırları içerisinden geçecek değil mi ?
Tramvayımızı unuttuk.
Tramvayla ilgili tek dileğimiz ise kablolu olmaması.
Ya da en azından hareket edebilen bir tramvay olması diyelim.
Evet, bu işin fıtratında eleştirmek var.
Evet, sorgulamak var.
Ama bizim gazetecilik anlayışımızda körü körüne eleştirmek yok.
Bizim anlayışımızda olanı takdir, olmayanı ya da geç olanı ise tenkit etmek var.
Neyse fazla kafanızı şişirmeden, bugünlük burada yeter sanırım…
