Tesadüfen rastladım bu sözlere.
Bir OSB Başkanı’nın demeci.
Önce Dilovası’na kulak verin.
Oturduğunuz yerden atıp tutmayı hele bir bırakın.
Ondan sonra oturup, konuşalım.
Dilovası halkı, yoksulluğun pençesinde çaresizce iş, ekmek, aş umudu ile gelmiş ve bölgeye yerleşmiş.
Ne yapsın ki ?
Yoksulluğunu nasıl dile getirsin fabrika bacaları arasında ?
Sisli bir atmosfer oluşturan, içinden dolar akıtan o bacalar arasında
Dilovası halkı gerçekten çaresiz, ümitsiz.
Halk için elbette bir şeyler yapmak gerekir.
Ama asıl yapılması gerekenler, inanın yerel yönetimleri bile aşacak boyutta.
İddia ediyorum ki, o ilçede devlet kırmızı alarm vermeli ve bölge halkını ivedilikle yeni bir yerleşim yerine taşımalı.
İnsanlarını göz göre göre ölüme, kanserin pençesine bırakmamalı.
TOKİ bir an önce harekete geçmeli.
Ya da Kent Konut bölgenin konut sorununa el atmalı.
Orada oturan, o zehirli havayı soluyan insanlara bir çözüm bulunmalı.
Herkes makam, koltuk derdinde.
Halk sağlığını düşünen kaç kişi var ki ?
Hem neden düşünsünler.
Onlar halkın vekili, milletin vekili değil, baronların vekili değil mi?
Sisteme karşı gelebilir misiniz ?
7 yaşında kansere yakalanan Dilovalı bir çocuğun annesini anlayabilir misiniz ?
Ya da anne sütünde ağır metale rastlanan bir bebeğin yerinde olmak ister miydiniz ?
Pardon siz emeğin, halkın değil sermayenin milletvekilisiniz.
Daha çok fabrika.
Daha çok zehir.
Daha çok zehirle, daha çok kanser vakası.
Daha çok kanserle, daha çok yitirilen umutlar.
Sözün özü, kent büyükleri Dilovası için bir şeyler yapmalı.
Kocaeli Valisi’ne, Kocaelili Bakan Fikri Işık’a, AKP’li, CHP’li, MHP’li milletin vekillerine açık mektubumdur.
Umarım küçükte olsa adımlar atılır.
Neyse biraz daha yazarsak daha ağır konuşacağım.
Bugünlük bu kadar yeter.
Malum dilin kemiği yok !
