Hem de Anadolu’nun ciğerleri yanıyor.
Anadolu’da insanlık yanıyor.
Ortadoğu’da IŞID ve türevleri insanlığı yakıyor, yurdumuzda ise vicdanlar yanıyor.
İnanın uzun zamandır bir şeye bu kadar öfke duymadım.
Bu kadar insanlığımdan utanmadım.
Suriye’de, Irak’ta alevi mezhebine ait insanlar canlı canlı katledildiği için ülkemizde insanlar cami bahçesinde helva dağıtıyor, kutlama yapıyor.
Yunun Emreler’in, Hacı Bektaşlar’ın Anadolu’su bu hale mi geldi ?
Bu kadar mı tükendi insanlığımız, bu kadar mı tükendik ?
Alevilerin hakkını savunmak için illa ki alevi mi olmak gerekiyor ?
Bence bugünlerde sadece insan onurunu yaşatmak bile mezhep, ırk gözetmeksizin herkesi kucaklamaktır.
Madımak’ta, Maraş’ta yaşananlara inat yaşasın insanlık diyebilmektir.
Her şeye ve herkese rağmen insan olabilmektir insan onurunu yaşatmak.
Ve incinsen bile incitme diyebilmektir insan olmak.
Sivas’ta alev alev yanmak, Okmeydanı’nda kurşunlara hedef olmaktır insan olmak.
Ve ömür boyu, kuşaklar boyu direnmektir insan olmak.
Öteki olmaya inat, insanca ve kardeşçe yaşamayı istemektir insan olmak.
İşe girerken bile, acaba mezhebimi sorarlar mı diye düşünerek iş başvurusunda bulunmaktır insan olmak.
Gelin canlar daha çok yanalım.
Gelin daha çok bir olalım, iri olalım ve diri olalım.
İnsanlığın tükendiği, Ortadoğu’da ki ateş çemberinin daha da daraldığı şu günlerde karanlığa bir mum daha yakalım.
Türkü çığıralım Anadolu’nun dört bir köşesinden Trakya’nın Istranca’sında, Saros Körfezi’nde yankılatalım.
Ve son bir dörtlük daha fısıldayalım.
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve orman gibi kardeşçesine.
1 Mayıs işçi ve emekçi bayramımız, günümüz kutlu olsun.
Yaşasın insanlık onuru ve emek.
