İktidar partisinin mitingiyle birlikte final yapıldı Kocaeli’ de.
Şimdi 2-3 gün yok şu kadar adam topladık, sizde bu kadardı, biz size şu kadar fark attık, metrekare hesabına göre alanda şu kadar adam vardı gibi lakırtıları dinleriz de dururuz.
Facebook’ta bol bol selfiler seyrederiz.
“Bak ben de oradaydım haaa” edasında iştahla çekilmiş fotoğraflardan sonra herkes durulur ve sandıkların açılacağı gün sayılmaya başlanır.
Mitingler her nedense güç gösterisi olarak görülür.
Seçimi kazanmanın şartıymış gibi herkes bir yerlerini yırtarcasına sayısal polemiklere girerek kendini yıpratır durur.
Oysa işin pratiği bellidir.
Kaç tane üyen var kardeşim?
Üye sayın kadar adam getirebilmiş misin?
Ak Parti’ nin 100 bin rakamında takılıp durmasını da anlamış değilim doğrusu.
Ya senin zaten 100 binin çok üzerinde üyen var.
Son seçimlerde de almış olduğun oy ortada.
Sadece üyelerin gelecek olsaydı o alanın iki katı kadar adamla doldururdun orayı ki birçok miting çalışmasının içinde olan biri olarak milleti oraya getirmek için neler yapıldığını, her mahalle teşkilatının, camilerin önüne yüzlerce beleş otobüs yerleştirildiğini ben de dâhil herkes biliyorken böbürlenmenin ne âlemi var yani?
Bak MHP’ nin CHP’ nin yaptığı mitinge.
MHP’ nin üye sayısından çok çok fazla kişi vardı alanda.
Hatta çekilen fotoğrafları incelediğimde birçok Ak Parti’ li tanıdığım simaların orada olduğunu bizzat ben gördüm.
Hafta ortası, mesai saati içinde yapılan miting ile kendi mitingini mukayese etmek biraz akla ziyandır.
Fazla eveleyip gevelemeye de gerek yoktur zaten.
Kimse mitinglerdeki sayıya bakarak oyunu kullanmıyor.
Bakıyor bu adam ne diyor diye.
Ne vaat ediyor?
Yeni neler var?
Daha konuşmanın yarısında alan boşalmaya başlıyorsa mesele bitmiştir zaten.
Hep aynı şeyleri duymaktan bezmiş, bedava otobüsle gelip geri döndükten sonra evine götüreceği ekmeğin derdindeki adamlar alanı doldursa ne olur doldurmasa ne olur?
Var mı cebinde para kardeşim?
Ayın sonunu nasıl getireceğinin derdi sarmıyor mu seni?
Kira, elektrik, su, doğalgaz, telefon, çarşı, pazar, market derken için kan ağlamıyor mu?
E sen orayı doldursan ne olur doldurmasan ne olur?
Var mı derdine derman olacak bir umut?
Kredi batağından kim kurtaracak seni?
Aldığın asgari ücret, emekli maaşından mutlu musun?
Evladın, torunun işsiz, aşsız boş boş gezerken huzurlu musun?
E sen orayı doldursan ne olur doldurmasan ne olur?
Git dinle fasa-fisoları, dön geri düş derdinin peşine.
O mitinglere milyonları dökenler mutlu, müreffeh, dertsiz, tasasız yaşarken, oğlundan damadına kadar tüm sülalesi kaymaklı işlerde çalışırken sen de git orda avut kendini, nedir yani?
Kimse kendini aldatmasın.
Şova aç olanların kendilerini tatmin mekânları olan bu mitingler ne karın doyurur ne de işsize iş verir.
Miting komitelerinin aferin almalarından başka bir moka yaramaz oradaki kalabalık.
Zamanın da bizi de çok gaza getirip kendilerine payanda etmiş zevat-ı kiramlar hava atacağına çıksınlar bu miting için harcanan meblağları kamuoyuna bir açıklasınlar bakalım.
Kaç otobüs kiralanmış?
Ücreti ne kadarmış, kim ödemiş?
Basılı materyallerin bedeli neymiş?
Kim basmış bunları?
Kaç para indirmiş cebe?
Fatura kesilmiş mi?
Kimin parasıyla kaç bin tane su dağıtılmış?
Neyse… Bunlar ince işler…
Hakiki cevabı asla yoktur…
Doldurmakla şeref duydukları alan boşaldıktan sonra ve akşam yastığa başını koyduktan sonra “Acaba bu gün yaptığımız masrafla kaç fakiri ihya ederdik” diye düşünmüyorsan mesele yoktur zaten.
Orayı dolduran kardeşim, sen de evine döndükten ve başını yastığa koyduktan sonra “ Bu gün ben oraya gitmekle eşime, evladıma, torunuma ne kazanç sağlayabildim” diye düşünmüyorsan o zaman da mesele yoktur zaten.
Memleketin bu halinden razıysan, orayı doldursan ne olur doldurmasan ne olur?
Sen orayı doldur, başkaları da başka yerlerini doldursun.
Canım Türkiye’ em benim, kalın sağlıcakla.
