Eli öpülecek, saygıda kusur edilmeyerek önünde ceket iliklenecek biridir Orhan Atabay.
Yıllarca Milli Görüş Hareketi’nin efsane lideri merhum Necmettin Erbakan’ın kurduğu partilerde bir nefer gibi çalıştı.
Saadet’ten önceki Fazilet Partisi’nde Kocaeli İl Başkanı olarak görev yaptı.
2001’de Tayyip Erdoğan ve arkadaşları AKP’yi kurdu.
Bir yıl sonra yapılan genel seçimlerde de bu parti tek başına iktidara geldi.
Orhan Atabay ilk yıllarda Saadet Partisi ile AKP arasında mekik dokur ‘Her iki partide yer alan isimler bizim kardeşlerimiz’ diye düşünürdü.
Hala da aynı şeyi düşündüğünden eminim.
Kimseden lafını esirgemeyen, doğruya doğru yanlışa yanlış diyen dobra bir adamdır Orhan Atabay.
Birkaç gün önce tesadüfen yolda kendisiyle karşılaştım.
Görüşlerine önem verdiğim ve çok saygı duyduğum Orhan amcanın yanına gidip hal hatır sordum.
Bir ara laf dönüp dolaşıp siyasete geldi.
Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın nefret saçan söylemlerinin toplumda rahatsızlık yarattığını söyledim.
Bende tıpkı Orhan Atabay gibi düşündüğünü çekinmeden karşımdaki kişinin gözlerinin içine baka baka dile getiren biriyim.
Ve bu düşüncelerimi sohbet ortamında AKP’nin şu anda il yönetiminde görev yapan bazı isimlerine de aktardım.
Genelde; ‘Haklısın üslubu çok sert’ diye karşılık verirler konu kapanırdı.
Orhan Atabay itiraz etti.
Karşımda Tayyip Erdoğan’a ve AKP toz kondurtmayan bir Orhan Atabay’ı görmek beni şaşırttı.
Tayyip Erdoğan’ı savunurken ve Fethullah Gülen’i tenkit ederken zift medyasında yer alan haberleri örnek göstermesine tanık olmak şaşkınlığımı daha da artırdı.
AKP’nin üst düzey yöneticilerinin çuvalla para verdiği bu medya kuruluşlarının rezillikleri saymakla bitmez.
Yalan makinesi gibiler.
Tayyip Erdoğan’ı savunmak için akla hayale gelmeyecek yöntemlerle tamamen palavra olan haberlere imza atıyorlar.
Bunlar gazeteci falan değil, gazeteciliğin yüz karası.
Görünen o ki parayla kalem oynatan iftiramatik medya kuruluşları Orhan Atabay’ı da etkilemiş.
Üzüldüm.
Anladım ki bir realist adamı daha kaybettik!
Bir dip not; AKP’nin artık eski günlerine dönmesi mümkün değil.
Tayyip Erdoğan sert üslubu ve sarf ettiği sözlerle nefret edilen bir adam haline geldi.
Bugünkü tablo bu nefretin eseridir.
Bundan sonra bir seçim daha yapılsa da sonuç değişmez.
Hatta AKP’nin oyu daha da düşer.
Herkes her şeyi görüyor.
Tekrar ediyorum; paralel iftirasına ve zift medyasının palavra haberlerine sarılanlar ne yaparlarsa yapsınlar.
Çare yok.
Eski günler mazide kaldı.
Abdullah Gül gibi güler yüzlü ve ılımlı bir isim AKP’nin başına geçerse toparlanma olabilir.
Fakat Tayyip Erdoğan bu tür bir değişime asla izin vermez.
Öyleyse umut yok!
Demedi demeyin!
