Başlangıçta bize dudak bükenleri şaşkınlığa uğrattık!
Yine yola çıktığımız günlerde yüzümüze gülüp arkamızdan konuşanlara bile “Helal olsun size” dedirttik!
Kapımızı çalan herkesi samimiyetle karşıladık
Eğilmedik, bükülmedik, aldatmadık.
Özgüvenin kişilerin ve kurumların başarısında önemli yeri vardır.
İşimizin başında durduk, kendimize güvendik.
Yoğun haber temposunun getirdiği yorgunluk ve stres gibi olumsuzluklar bizi yıldırmadı.
Zaman zaman sadece Kocaeli değil Türkiye genelinde de ses getiren haberlere imza attık.
Böyle anlarda gurur duyduk, ama övünmedik.
Korkusuz ve yürekli olduğumuzu, zorluklar karşısında yılmayacağımızı da herkese gösterdik.
Bu durum ortalıkta “En büyük benim” havasında dolaşanları da rahatsız etti.
Biz ise sadece güldük!
Gerçek Kocaeli’nin kurumsal yapısında katı kurallara dayanan askeri disipline yer yoktur.
Sevgi, saygı ön plandadır.
Herkes işinin gereğini yerine getirmek için samimiyetle gayret gösterir.
Patronu, yani beni bile eleştirmek serbesttir!
Kurum içerisindeki toplantılarda birbirimizi soru yağmuruna tuttuğumuz anlarda oldu.
Kompleksli değilim, ekibimiz içerisinde yer alan isimlerin kendilerini geliştirmeleri beni rahatsız etmez, aksine sevindirir.
Daha da iyi olacağız, bundan hiç kuşkum yok.
Farkındayım; bu bayramda da, ‘Bayram gelmiş neyime’ diyecek o kadar çok insan var ki.
Gelecek adına karamsar olmanın, umutsuz olmanın moral bozmaktan öteye kimseye bir faydası yoktur.
Zira aslında en büyük güç; moraldir!
Bayramın keyfini yaşayalım.
Büyüklerin ellerinden, küçüklerin gözlerinden öpelim.
Umudumuzu asla kaybetmeyelim.
Umut insani diri tutar.
Umutsuzluk gibi psikolojik bir duygunun sizi esir almasına izin vermeyin.
Çünkü umudumuz yoksa eğer, yaşam çok uzak kalır bizlere.
Ayrıca umutsuzluk kötü arkadaşlar gibi zarar verir yaşamımıza.
Her şeyin yolunda gitmediği bir anda bile hala umut edebiliyorsak ve önümüzdeki kapıların ardının umut dolu olduğunun farkındaysak açmak için geç kalmayalım.
‘Bayramlar barışın, kardeşliğin simgesidir ve böyle günlerde dargınlar da barışır’ denir.
Dün sohbet ederken bir arkadaş gözlerimin içine bakıp daha önce yaklaşık 1 yıl bizimle çalışan ve gazeteci geçinen birini kastederek ‘Artık onunla bayramda barışırsın’ dedi.
Gülümsedim ve ‘Bazı insanlar bayramda bile affedilmez. Sahte gülüşlerin ardındaki gerçek yüzleri görmek için müneccim olmaya gerek yok. Bayram geldi diye kimsede değişmez. Can çıkar huy çıkmaz’ şeklinde karşılık verdim.
Evet, hayatın sakin yüzüdür bağışlamak.
Ama eğer acının kör karanlığı sizde derin izler bırakmışsa.
Kötülüğün, kalleşliğin bütün halleri sizi sırtınızdan vurmuş ve göğsünüze bıçak gibi saplanmışsa..
Güveninizin köküne kezzap dökülmüşse.
İnsanlıktan da çıkılmışsa.
Durup düşünürsünüz.
Ve bağışlama törenini de iptal edersiniz.
Kuşkusuz dünya, insanlar ve bayramlar da değişiyor.
Değişmeyen ahlaksızlık, edepsizlik, kötülüktür.
Şiddet ve kötülük azalmıyor, aksine artıyor.
Dünyayı ve hayatı kötü yapan, insandan başka kimdir?
Kinci değilim, fakat ahlaksızlığı yaşam biçimi haline getiren ikiyüzlüleri, sevdiğim insanlarla bir tutmam.
Bazı insanlar affedilmez.
Bayramda bile.
Herkese mutlu bayramlar ve mutlu günler diliyorum.
